"Moda" na sieroty.

no name man

Zastanawiam się czemu autorzy wielu znanych książek typu "Seria Niefortunnych Zdarzeń", "Harry Potter", serii "Kruczy dwór" czy tak trochę, nie do końca "Narnii" piszą o dzieciach, które straciły rodziców. Napewno ludzie lubią czytać o sierotach, bo pisarze by nie pisali o nich.

Domyślam się, że po prostu ludzie chcą czytać o tym, że ktoś mimo wielu przykrości daje sobie radę. Przykrością napewno jest brak rodziców, lub ich strata na własnych oczach.

Może wy wiecie czemu?

F.K.

Eh... To jest taki chwyt psychologiczny...
Ludzie chcą sie przekonać, jak bohaterowie dają sobie radę bez rodziców, jak stawiają czoło różnym przeciwnościom losu...

Ale wiesz co?
Normalne uczucia [tylko uczucia, nie mowie tu o sytuacjach] sierot troche sie różnią, od tych pokazanych w książkach...

Cerbinka

Ludzie piszą o sierotach bo chcą (no nie zawsze) pokazać jak się czuje człowiek ktory ich stracił. Czasem dlatego bo dzieci się denerwuja bo ich rodzice "cały czas" od nich coś chcą a czasem dla tego, że chcą aby dzieci które straciły ordziców umiały sobie z tym poradzic czytając jak bohater ksiązki sobie radził. Coś strasznie zamotałam to:P

no name man

F.K.

Po prostu dzieci, które narzekają na to że im rodzic nie pozwala po dachu chodzić są głupie...
A autor takiej książki chce w ten sposób pokazać, co przezywają osoby ktore nie mają rodziców, a strasznie chciałyby mieć, nawet gdyby im wszystkiego zabraniali...

Takie głupie dziecko musi sie przekonać, co znaczy nie mieć rodziców i że lepiej jest ich jednak mieć...

no name man

Nom, ale ja nieraz moich rodziców tak nie trawie, a i tak żyjemy ze sobą bardzo dobrze... może to taki wiek?

Princess

Podpisuję się pod waszymi postami, bo nie chce mi się pisać podobnych Mr. Green